مزیت بزرگ سرمربی استقلال؛ بوژوویچ در مسیر اسکوچیچ و برانکو!
به گزارش همشهری‌آنلاین، حدود ۲۴ساعت مانده تا به‌صدادرآمدن سوت آغاز دربی۱۰۵، مسئولان استقلال موفق شدند در حرکتی رونالدینیویی – به راست نگاه‌کردن و توپ را به چپ فرستادن– برای تیم‌شان سرمربی پیدا کنند. هواداران استقلال منتظر اعلام خبر رسمی توافق با والتر ماتزاری بودند، چه اینکه در تمام روزهای پس از جدایی پیتسو موسیمانه، مسئولان استقلال وعده داده بودند نامی بزرگ را به‌عنوان جانشین مربی آفریقایی روی نیمکت می‌نشانند ولی ناگهان خبر رسمی توافق این تیم با میودراگ بوژوویچ منتشر شد. بدون تردید این انتخاب حتی نزدیک به وعده‌های هیجان‌انگیز مسئولان استقلال هم نیست و هیچ‌کس شگفت‌زده نمی‌شود اگر جمعیت قابل‌توجهی از هواداران پرشمار استقلال از این انتخاب ناراضی باشند، با این همه شاید این انتخاب حتی از توافق با ماتزاری هم برای استقلال و هوادارانش مفیدتر باشد.
میودراگ بوژوویچ ۵۶ساله که تا همین چند روز پیش سرمربی استقلال خوزستان بود، با هیچ متر و معیاری یک مربی بزرگ محسوب نمی‌شود. او از ۲۵سال پیش که مربیگری را شروع کرد تا امروز تنها ۲جام برده؛ یکی جام حذفی روسیه با روستوف در فصل ۱۴-۲۰۱۳ و دیگری لیگ صربستان با تیم مشهور ستاره سرخ در فصل ۱۶-۲۰۱۵ که از این آخرین افتخار او هم ۱۰سال می‌گذرد. با این حال باید پرسید برانکو ایوانکوویچ که تیم ملی ایران را به جام‌جهانی برد و بعدها با پرسپولیس هم موفقیت‌های فراوانی به‌دست آورد یا مثلا دراگان اسکوچیچ که او هم ایران را به جام‌جهانی رساند و حالا با تراکتور مدعی اصلی قهرمانی در لیگ برتر است، وقتی به ایران آمدند چه جایگاهی در فوتبال روز دنیا داشتند؟ آنها چهره‌هایی گمنام در فوتبال اروپا بودند که انگیزه فراوانی برای نشان‌دادن خودشان داشتند و به‌دلیل روحیه انعطاف‌پذیرشان توانستند خودشان را با فضای خاص فوتبال ایران تطبیق بدهند و به موفقیت برسند. اتفاقا این ویژگی – کم‌توقع‌بودن مربیان کروات نسبت به مربیان بزرگ اروپایی – در شرایط خاص فوتبال ایران مزیتی بزرگ محسوب می‌شود.
رویای هواداران استقلال نشستن ماتزاری یا کسی در قواره او روی نیمکت تیم‌شان بود ولی بیرون از دنیای شیرین رویاها، واقعیت این است که چنین چهره‌هایی به‌کار فوتبال ایران نمی‌آیند. کسی که دستیارانش می‌گویند «زمین تمرین شما کج است» به فرض که به ایران بیاید، به‌زودی می‌تواند از ترافیک شهر، خانه‌ای که برایش تدارک دیده‌اند و… و حتی آسمانی که در آن فقط کلاغ و کبوترچاهی پیدا می‌شود هم گلایه کند و با فسخ یک‌طرفه قرارداد تیم را رها کند و برود. مهم‌تر از این، کسی که سال‌ها روی نیمکت تیم‌های بزرگ اروپایی نشسته و حضور در جذاب‌ترین لیگ‌های دنیا را تجربه کرده، حالا در آخرین سال‌های دوران حرفه‌ای خودش چه انگیزه‌ای برای درخشش در لیگ فوتبال ایران دارد؟
درباره گزینه ماتزاری به‌طور مشخص این تردید هم وجود دارد که شاید اصلا آن نبوغ گذشته در ساختن تیم‌های موفق را هم از دست داده باشد. چه اینکه فصل گذشته ناپولی بحران‌زده را در میانه فصل به او سپردند اما نتوانست مدافع عنوان قهرمانی را از بحران بیرون بیاورد و در نهایت خیلی زود برکنار شد. باید این را درنظر گرفت که او در لیگ فوتبال کشور خودش و در تیمی پرستاره ناکام بود، چه تضمینی وجود داشت که در لیگی که هیچ شناختی از آن ندارد استقلال را به آرامش برساند؟ از این زاویه دید، شاید میودراگ بوژوویچ برای استقلال و هوادارانش حتی از ماتزاری هم گزینه بهتری باشد. او که به‌گفته خودش در اهواز حتی زمین تمرین استقلال خوزستان را هم خودش آب می‌داد، حالا به نیمکت یکی از بزرگ‌ترین تیم‌های ایران رسیده که اگر برای ماتزاری و امثال او از سرناچاری باشد، برای بوژوویچ موفقیتی بزرگ به شمار می‌رود. او – براساس قراردادش – تا آخر همین فصل فرصت دارد تا با عملکردش گزینه تمدید قرارداد با استقلال را فعال کند. همین انگیزه می‌تواند روزهایی به‌یادماندنی را در بخش پایانی یک فصل تلخ برای هواداران استقلال رقم بزند. حتی اگر همین هم به‌دست نیاید، هواداران استقلال می‌توانند به‌یاد بیاورند که چه کسانی قرار بود در دربی۱۰۵ روی نیمکت تیم‌شان بنشینند و به همین مرد صربستانی قانع باشند.
