می‌خواهم به رکورد حضور در 4 المپیک برسم
همشهری آنلاین_ تفتیان در جام امام رضا(ع) با رکورد 10و20صدم ثانیه، مدال طلا گرفت و حالا با همین مدال مدعی است که خودش را برای المپیک چهارم آماده می‌کند.
• بعد از مدت‌ها در ایران و بین هم استانی‌هایت مسابقه دادی. مدال طلایی که گرفتی به‌نظر می‌رسد خیلی باارزش بود. درباره این مدال صحبت کنید.
بله این رقابت‌ها واقعاً برای من یکی از خاص‌ترین مسابقات ورزشی‌ام بود. شاید از بیرون فقط یک مدال طلا دیده بشود، ولی برای من این مدال، حاصل یک بازگشت بود؛ بازگشت به ریشه‌هایم، به مردم و به استانی که همیشه پشتم بوده‌اند. اینکه بعد از سال‌ها دوری در استان خودم، در حضور مردمی که از ته دل تشویقم کردند، توانستم با افتخار بدوم و پیروز شوم، خیلی برایم باارزش بود. این فقط یک مدال نبود، یه جور قدردانی و پاسخ به عشق مردم بود.
• مسابقات خیلی تماشاگر نداشت و آنهایی هم که بودند مشخص بود که برای تماشای مسابقه حسن تفتیان آمده بودند با شعار یوزپلنگ ایران حسن تفتیان. حضور آنها چقدر به قهرمانی شما کمک کرد و چقدر حضورشان مهم بود.
واقعاً خوشحالم و تشکر می‌کنم از حضور مردم در استادیوم. دوومیدانی ورزش اول المپیک و بسیار جذاب است اما در ایران خیلی شناخته شده نیست. حضور پرشور مردم که با عشق آمده بودند و اسم من را صدا می‌زدند، به من انرژی فوق‌العاده‌ای داد. حس کردم دارم برای مردمم می‌دوم. آنها باعث شدند بیشتر از همیشه انگیزه داشته باشم که بهترین نمایشم را ارائه بدهم. مسابقاتی که داخل ایران می‌دوم، همیشه برایم خاطره‌انگیزتر است.
• یکی از نقدهایی که بعد مسابقه و قهرمانی به شما شد این بود که خوشحالی‌ات از قهرمانی بیش از حد بود. بعضی‌ها می‌گفتند مگر حسن طلای جهانی و المپیک گرفته. حتی وقتی مدال به گردن وارد هتل محل اسکان ورزشکاران شدید این نقدها بیشتر هم شد.
من همیشه سعی کرده‌ام خودم باشم؛ چه وقتی می‌برم، چه وقتی می‌بازم. شادی من فقط برای مدال نبود، برای مسیری بود که طی کرده‌ام. شادی من واکنش طبیعی به همه آن احساساتی بود که نسبت به من شد. شاید بعضی‌ها درک نکنند، ولی من خدا را شکر می‌کنم که توانستم دل مردم را شاد کنم، ولو برای چند لحظه. همیشه یادم بوده که قهرمانی فقط گرفتن مدال نیست، بلکه شاد کردن دل مردم است.
• از مسابقات صحبت کنید، کیفیت در حد جام بین‌المللی بود؟ نه تماشاگر چندانی بود و نه شرکت کننده. کلا ۵کشور آمده و بعضی از تیم‌ها مثل کنیا هم یک نفره بودند. در ۱۰۰متر هم فاصله شما با بقیه نشان می‌داد که رقابت چندانی نیست و سطح بقیه با شما متفاوت است.
درست است که از نظر تعداد کشورها یا سطح رقبا این مسابقات خیلی قابل‌قبول نبود و شاید این جام به بزرگی بعضی تورنمنت‌های بین‌المللی نرسد، ولی این را هم باید درنظر گرفت که خیلی از ورزشکاران به‌دلیل تداخل زمانی، محدودیت‌های سفر، یا مسائل مالی نتوانستند در این رقابت‌ها شرکت کنند. سطح مسابقه در جدول فدراسیون جهانی برنز بود که امتیاز خوبی در رنکینگ جهانی دارد. برای من این رقابت‌ها یکی از 2مسابقاتی بود که قبل قهرمانی آسیا درنظر گرفته بودم.
• با چند رئیس فدراسیون کار کردید، مدیریت احسان حدادی را چطور می‌بینید؟ نقدهایی را که به او می‌شود قبول دارید؟ شرایط در فدراسیون حدادی برای ورزشکار حرفه‌ای در حد تفتیان فراهم است؟
طبیعتاً تأثیرگذاری و اهمیت حمایت فدراسیون از ملی‌پوشان بدیهی‌ترین وظیفه و رسالت این ارگان است. فدراسیون در مورد خودم از آبان سال گذشته تا الان ۲بار درخواست عقد قرارداد با مربی فرانسوی‌ام و اردوی تخصصی‌ام در خارج از کشور را رد کرده و غیراز اردوی مشترک در آفتاب انقلاب، برنامه خاصی برای من درنظر گرفته نشده. من مجبور شدم اردوی 2ماهه با هزینه شخصی در کشور فرانسه داشته باشم تا به آمادگی برسم. حتی با پیگیری‌های مکرر هزینه‌های اردوی من پیش از المپیک هم هنوز پرداخت نشده. با این حال، من مجبورم به‌جای تمرکز روی این مسائل، با عملکردم پاسخ بدهم و امیدوارم که در آینده، فضای تعامل و حمایت بیشتری بین من و فدراسیون شکل بگیرد، چون درنهایت هدف همه موفقیت ایران در عرصه‌های بین‌المللی است.
• تفتیان می‌خواهد تا ۲۰۲۸ ادامه بدهد؟ برنامه شما مشخص است؟
بله، برنامه من مشخص است. هدف من حضور در المپیک ۲۰۲۸ لس‌آنجلس است. می‌خواهم تا آن زمان، با بهترین آمادگی ممکن، با تجربه بیشتر و انگیزه بالاتر، حضور داشته باشم و رکورد ۴حضور در المپیک را ثبت کنم.
