طلا گرفتن در غرب آسیا سخت نبود/ سطح مسابقات پایین بود

به گزارش خبرنگار مهر، رقابت‌های دوومیدانی قهرمانی غرب آسیا روزهای ۹ تا ۱۳ خرداد به میزبانی شهر بصره عراق برگزار شد و تیم ایران با ۴۲ ورزشکار در این مسابقات شرکت کرد. در پایان این رقابت‌ها تیم ایران با کسب ۴۰ مدال شامل ۲۱ طلا، ۱۶ نقره و سه مدال برنز قهرمان شد. پس از پایان این رقابت‌ها فدراسیون دوومیدانی به مدال‌آوران طلایی و قهرمان مسابقات قهرمانی غرب آسیا یک سکه بهار آزادی، ورزشکاران نایب‌قهرمان یک نیم‌سکه و ورزشکاران برنزی یک ربع سکه بهار آزادی اهدا کرد.

نازنین فاطمه عیدیان، نماینده دوی ۴۰۰ متر ایران که در این مسابقات موفق به کسب مدال طلا شد؛ درخصوص کیفیت رقابت‌های غرب آسیا اظهار داشت: تیم‌های خوبی حضور داشتند ولی سطح فنی رقابت‌ها آنقدر بالا نبود که رسیدن به مدال طلا برای دونده‌های ایرانی سخت باشد. اگر نتایج به دست آمده را هم بررسی کنیم می‌بینیم که تقریبا تمام دختران دونده ایرانی در غرب آسیا به مدال رسیدند.

وی با اشاره به عملکرد خود در این دوره از مسابقات گفت: قبل از مسابقات به دلیل اینکه نام مربی من از لیست اعزام خط خورد تمرکزم را از دست دادم و تصمیم داشتم فقط در یک ماده شرکت کنم؛ اما وقتی به بصره رسیدیم کمی شرایط برایم تغییر کرد و نظرم این شد که در هر سه ماده مسابقه بدهم. عملکرد خوبی داشتم. معتقدم در دوی ۴۰۰ متر با مانع خیلی بهتر از این می‌شد نتیجه گرفت من در حال حاضر رکورد دار جوانان ایران در این ماده هستم و انتظار خودم بیشتر از اینها بود.

دختر تاریخ ساز ایران در رقابت‌های قهرمانی آسیای دبی در پاسخ به این پرسش که میزبانی عراق از مسابقات غرب آسیا چطور بود؟ گفت: به نظرم کمی ضعیف بودند. البته تیم ایران هتل خوبی داشت و در همین چهار روز حضورمان در بصره از نظر اسکان و غذا همه چیز کیفیت مطلوبی داشت. فقط نوع برگزاری مسابقات اذیت کننده بود. مسابقات زیادی را اعزام شدیم و اکثرا اینگونه است که هر ۱۵ دقیقه یکبار یک اتوبوس از هتل به محل برگزاری رقابت‌ها وجود دارد اما در بصره فقط ساعت ۵ و ۶ می‌توانستیم خودمان را به پیست برسانیم که اتفاق خوبی نبود. روزی که مسابقه من ساعت ۹:۳۰ بود به جای تمرین مجبور بودم خودم را با اتوبوس ساعت ۶ به محل مسابقات برسانم. این وضعیت میزبانی جای گلایه داشت.

وی افزود: ساده ترین چیزها را بصره در میزبانی رعایت نکرده بود برای مثال برنامه مسابقات کامل به زبان عربی بود و اگر گوگل ترجمه‌ای وجود نداشت در برخی ماده‌ها ممکن بود مسابقات را از دست بدهیم. در بحث اهدای مدال‌ها شرایط به مراتب بدتر بود. باید خودمان می‌رفتیم و ورزشکارانی که برای مثال مدال برنز و نقره آن ماده را کسب کرده بودند را پیدا می‌کردیم و باهم پیگیر اجرای برنامه سکوی مدال شدیم که همین پروسه هم نزدیک به ۲ ساعت زمان می‌برد.

عیدیان خاطر نشان کرد: در مجموع مسابقات با کیفیت خوبی برگزار نشد و ایران هم که تیم پر تعدادی فرستاده بود مربی به اندازه کافی در کنار ملی پوشان نداشت. در این رقابت‌ها هر دونده تقریبا مربی خودش هم بود که همین امر در کنار گرمای طاقت فرسای بصره آدم را کلافه می‌کرد.

وی در پایان تاکید کرد: اعزام خوبی نداشتیم اما برای برگشت از اهواز تا تهران را به صورت هوایی برگشتیم و فدراسیون هم از مدال آوران تقدیر کرد. امیدوارم سایر مسابقاتی که اعزام می‌شویم با حواشی کمتری همراه باشد تا بتوانیم رکوردهای خوبی را هم به ثبت برسانیم.