در لیگ دو هم کسی حواسش به سپیدرود نیست/ نام بزرگ فوتبال در گرداب مشکلات و حواشی!
به گزارش “ورزش سه”، رودخانه باستانی سفیدرود (سپیدرود) که نام تیم سپیدرود از آن سرچشمه گرفته است همواره برای مردمان گیلک سمبل نعمت و سخاوت بوده است و چه خوش سلیقه بود مرحوم غلامرضا صومی که وقتی تصمیم گرفت سلامت بخش در فوتبال به صورت حرفه‌ای‌تر فعالیت کند و نامش را تغییر دهد اسمی به زیبایی و معنای ژرف سپیدرود را برگزید.
سپیدرود هم به مانند نامی که از آن وام گرفته شده همیشه سخاوتمند بوده و ده‌ها و صد‌ها فوتبالیست مطرح را در آغوش خود آموزش داده و بعد به مانند بنزینی سبز به فوتبال ایران تقدیم کرده بدون آنکه هرگز منفعتی از این انتقال‌ها برده باشد و برخلاف صدی نود باشگاه‌های قدیمی و تازه تاسیس فوتبال ایران هرگز به هیچ ارگان نظامی و دولتی و صنعتی و نفتی متکی و متصل نبوده و همیشه نان بازوی خود را خورده و حالا در هزارتویی از مشکلات گیر افتاده است.
سپیدرود در سال‌هایی که دوباره خروشان شده بود و به لیگ برتر صعود کرد، آنقدر مورد دستیازی و دخالت‌های نابجای مسئولان گیلان قرار گرفت تا راهی که به سختی و به همت بازیکنان و هواداران وفادارش طی کرده بود را به چشم برهم زدنی معکوس طی کند و به فراموشخانه لیگ دو ایران سقوط کند و بعد از آن به سان یک فرزند سر راهی نماینده مجلس و شهردار و مدیرکل و رئیس هیئت و استاندار و فرماندار از آوردن نامش تا حد امکان پرهیز می‌کنند تا مبادا مجبور شوند گامی هرچند کوچک برایش بردارند.
چه کسی باور می‌کند که سپیدرود در ده سال اخیر که از لیگ دسته دوم به لیگ برتر صعود کرد و دوباره به لیگ دسته دوم سقوط کرد، یعنی حد فاصل سال‌های 1393 تا 1403 بیش از 15 مالک و مدیرعامل عوض کرده باشد و باز هم این روزها به دلیل سوء مدیریت مالک و ناتوانی در اداره سپیدرود در آستانه یک تغییر دیگر است؟
در تمام واگذاری‌های این سال‌های سپیدرود؛ مالک قبلی برای واگذاری باشگاه یک پول تقریبا درشت از متقاضی خرید دریافت می‌کند و مالک جدید تا به خود بیاید و از زیر بار بدهی به مالک پیشین نجات پیدا کند، هزینه‌های فصل جدید و بدهی‌های ادوار سپیدرود به طلبکاران و قراردادهای جدید بازیکنان و کادر و سایر هزینه‌ها نفس مالک جدید را به شماره می‌اندازد و سر یک سال نشده مجبور به واگذاری می‌شود و دوباره نقطه سر خط و سپیدرود با یک بدهی سنگین به متقاضی بعدی واگذار می‌شود.
این روزها هم مالک فعلی که هنوز چند ماهی بیشتر از حضورش در سپیدرود نگذشته دستانش را به نشانه تسلیم بالا برده و قرار است سپیدرود به یک مالک جدید واگذار شود و باز هم شنیده می‌شود که برای واگذاری یک عدد سنگین به عنوان پیش پرداخت، انتقال تمام بدهی‌های گذشته و هزینه‌های فصل جاری به متقاضی خرید و از همه جالب‌تر تملک بر تیم‌های پایه سپیدرود توسط فروشنده به عنوان رقم معامله مطرح می شود و یعنی سپیدرود پس از این دو مالک خواهد داشت یکی مالک تیم بزرگسالان و دیگری مالک تیم‌های پایه و معلوم نیست که با این شاهکار واگذاری باید چگونه کنار بیاییم!
وقتی که این انتقال‌های عجیب و غریب سپیدرود را می‌بینیم باید به هواداران حق دهیم که این تئوری را مطرح کنند که به عمد سپیدرود را به افراد کم توان مالی واگذار می‌کنند تا در پس هر انتقال درصد واگذاری درج شود و در بلبشوی مالکین ضعیف، دخالت‌های مدیریتی روی دهد و از این آشفته بازار منافعی برای بعضی‌ها به وجود بیاید!
حالا هم که پس از مدت‌ها یک نام مطرح و مقتدر فوتبالی برای خرید سپیدرود به گوش می‌رسد، احتمالا برای فراری دادن و دلسرد کردن او دارند دست به هر کاری می زنند و از پرداخت نکردن پول هتل بازیکنان سپیدرود در شب مسابقه خانگی‌اش گرفته تا بالا بردن ارقام بدهی‌ها و آشفته نشان دادن وضعیت سپیدرود و سایر اتفاقات که مبادا یک فرد قدرتمند بر مسند سپیدرود بنشیند و اجازه دخالت به مسئولان ریز و درشت را ندهد و احتمالا در این میان نان بعضی‌ها آجر شود!
به هر روی سپیدرود در تمام این سال‌ها که تا مرز فروپاشی رفت و سلامت بازگشت یک سوپاپ اطمینان و یک محافظ همیشگی کنارش بوده و هنوز هم هست و آن هوادارن پرتعداد و پای کار و دلسوزی است که نه در تمام سال‌های سپیدرود در فراموشخانه فوتبال ایران تنهایش گذاشتند و نه در هنگامه حضور در لیگ برتر آسوده خیال شدند و رهایش کردند.
امروز هم هواداران همچون نگهبان‌هایی بیدار و هوشیار دغدغه‌مندانه نگران سرنوشت عزیز کرده خود هستند و از امضای پتیشن تا اعتراض به دادستان و سایر مسئولان نظارتی برای ورود به مسائل سپیدرود و با حضور در تمرین و مسابقه از تیم خود مراقبت می‌کنند و مسئولان ورزش و فوتبال و نمایندگان رشت که مدت‌هاست نام شان را در حمایت از سپیدرود نشنیدیم برای عاقبت به خیری خودشان هم که شده آستین‌ها را بالا بزنند و برای یک واگذاری درست و اصولی و بدون شائبه به کمک سپیدرود بشتابند که فردا بیشتر از آنچه که فکر کنند دیر است!
سپیدرود با این قدمت و تعداد هوادار در هر جای ایران زیست می‌کرد بدون تردید با حمایت‌های به جای مسئولانش هم تراز شان و منزلتش مورد توجه قرار می‌گرفت و در سطح نخست فوتبال ایران نفس می‌کشید؛ همانگونه که تیم‌های هم قدمتش مانند سپاهان در اصفهان، نساجی در مازندران و تراکتور در تبریز چنین جایگاهی دارد و حضور سپیدرود در چنین وضعیت و شرایط تاسف‌باری بیشتر از همه باید مایه شرم مسئولان باشد.
