دختر اسکی‌باز ایران در مصاحبه با شینهوا: با رویای المپیک بر چالش‌هایم غلبه کردم
تهران ورزشی: سمانه باهر از ایران مسابقات اسکی صحرانوردی ۵ کیلومتر بانوان را در بازی های آسیایی زمستانی هاربین با هیجان به پایان رساند و با وجود اینکه در جایگاه نوزدهم ایستاده بود، طوری خوشحالی می کرد انگار طلا کسب کرده است.
اسکی باز ۳۳ ساله ایرانی در مصاحبه با خبرگزاری شینهوا چین گفت: این اولین مسابقه من در چین است و انگار در المپیک شرکت می‌کردم. همه چیز اینجا فوق العاده است – امکانات، پیست، سازماندهی و غذا. همه اینها مطابق با استانداردهای المپیک است.
او که سال گذشته در بازی‌های المپیک زمستانی جوانان در گانگوون کره مربیگری ایران را برعهده داشت، می‌دانست که رسیدن به سکو هدف او در اینجا در هاربین نیست. او درباره اهدافش در این رقابت‌ها گفت: فقط می‌خواستم تمام توانم را بگذارم. ورزشکاران برجسته زیادی در حال رقابت هستند.
اشتیاق باهر به اسکی از نوجوانی در تهران آغاز شد. او در خانواده‌ای ورزشی به دنیا امد. پدرش عضو تیم ملی کاراته ایران و مادرش مربی ایروبیک بود و هر دو تاثیر بسزایی در عشق اولیه او به ورزش داشتند.
باهر درباره حضورش در رشته اسکی گفت: من به تدریج عاشق این ورزش شدم. اسکی اوقات فراغت من را پر می‌کرد و بخش بزرگی از زندگی من شد. اسکی در ایران کمتر رایج است و حمایت محدودی هم وجود دارد اما من می‌خواستم این سد را بشکنم و نماینده کشورم در المپیک زمستانی باشم.
در نهایت اسکی صحرانوردی که به دلیل سختی زیاد به “ماراتن برفی” معروف است، تمرکز اصلی او شد.
در حالی که سایر ورزشکاران در تمام طول سال با برنامه‌های منظم تمرین می‌کنند، باهر مجبور بود تعادل را در زندگی اش برقرار کند و کارش به عنوان مهندس معمار را در کنار ورزش پیش ببرد.
او در بخش بعدی صحبت‌هایش گفت: ادامه دادن به اسکی سخت است اما من دوست دارم. گاهی اوقات احساس می کنم شکست خورده‌ام اما رویای رقابت در المپیک مرا وادار کرد تا بر این چالش ها غلبه کنم. من قوانین زیادی دارم. نظم و انضباط بسیار مهم است و در واقع خط قرمز من است. وقتی ورزشکار جوانی که زیر نظر من تمرین می کند خسته است مشکلی نیست. به او اجازه استراحت می دهم اما نظم و انضباط مهم است. بدون نظم و انضباط من به آنچه امروز دارم، نمی رسیدم.
رویاهای او در سال ۲۰۱۸ زمانی که به بازی های المپیک زمستانی پیونگ چانگ راه یافت به حقیقت پیوست. او در مراسم افتتاحیه افتخار حمل پرچم ایران را داشت، لحظه ای که او را غرق در احساسات کرد.
او درباره این تجربه نیز گفت: از خوشحالی گریه کردم. قول دادم تمام تلاشم را کنم و کشورم را سربلند کنم.
در پایان باهر امیدوار است بتواند زنان بیشتری را به ورزش تشویق کند. او در بخش پایانی گفت: ورزش واقعا می‌تواند زندگی شما را تغییر دهد. اعتماد به نفس ایجاد می‌کند و تجربیات جدیدی به ارمغان می آورد. من معتقدم زنان ایرانی با استعداد هستند و می‌توانند دستاوردهای بزرگی در ورزش کسب کنند.
انتهای پیام
