این داور باید تا آخر عمر محروم شود/ کنایه‌های بی پایان مازیار به استقلال و بنیادی‌فر
به گزارش “ورزش سه”، استقلال با یک گل از سد ملوان گذشت و عنوان قهرمانی را از آن خود کرد. البته مازیار زارع، سرمربی انزلی‌چی‌ها در نشست خبری پس از بازی به شدت به عملکرد تیم داوری معترض بود. او گفت: از مردم انزلی و گیلان بابت نتیجه عذرخواهی می‌کنم. تلاش خودمان را کردیم و من تیم (ملوان) را قهرمان می‌دانم.
وی با تمجید از شاگردانش گفت به بچه‌ها بابت فصل خوبی که داشتند، تبریک می‌گویم. به قرعه وحشتناکی خوردیم و تا اینجا (فینال جام حذفی) رسیدیم. امروز شاید فوتبال خیلی قشنگی نبود و دو تیم محتاط کار کردند. بازیکنان ملوان کار بزرگی کردند. آنها یک مُشت جوان 18 یا 19 ساله هستند که اجازه موقعیت‌سازی به استقلال ندادند.
سرمربی تیم فوتبال ملوان با انتقاد از تصمیم موعود بنیادی‌فرد در اخراج نکردن مدافع استقلال گفت: عوامل فوتبالی دوست نداشتند ملوان ببرد. چرا ملوان پیروز شود؟ تا در تهران بازی‌های آسیایی را برگزار کند و برای خیلی‌ها دردسر شود؟ شش کارشناس داوری درباره اخراج سهرابیان هم‌نظر بودند و یک نفر هم این صحنه را مشکوک ندانست.
زارع با کنایه به استفاده از سیستم کمک داور ویدیویی (VAR) اضافه کرد: بنیادی‌فرد اصلاً صحنه را ندید که خیلی جالب است. سیستم خنده‌داری آوردیم که احتمالاً قطع بوده و داوران هم صحنه را ندیدند. مالکیت توپ در بسیاری از دقایق بازی در اختیار ما بود و اگر استقلال 10 نفره می‌شد، ممکن بود روند بازی عوض شود.
وی با اشاره به تأثیر تصمیمات داور بر مردم استان گیلان عنوان کرد: با روان یک استان و شهر بازی شده و کسی پاسخگو نیست. چون آن‌سو استقلال تهران است، دوست داشتند قهرمان شود و چنین داوری را فرستادند؛ داوری که بازیکنان استقلال مصاحبه کردند و گفتند چرا این داور را برای دربی انتخاب نمی‌کنید؟!
سرمربی تیم فوتبال ملوان در مورد اعتراض خود به گل استقلال اظهار داشت: صحنه‌هایی در فوتبال وجود دارد که می‌توانی خودت را به «ندیدن» بزنی. به سر امیررضا افسرده ضربه خورد و او روی زمین افتاد. این بازیکن به پشت خودش نگاه نکرد که ببیند چه خبر است و همان توپ تبدیل به گل می‌شود. ما فوتبالی‌ها چنین اتفاقی را درک می‌کنیم.
زارع در ادامه گفت: بازیکن استقلال به بازیکن تیم من گفت که صالح حردانی باید سه بار اخراج می‌شد! می‌بینند، اما نمی‌بینند. ما هم تا جایی می‌توانیم تلاش کنیم. به بنیادی‌فرد و بقیه داوران بازی می‌گویم اگر برای اخراج سهرابیان هم‌نظر بودید و چنین تصمیمی نگرفتید، شما را یک استان و یک شهر حلال نمی‌کنند و چوب این اتفاق را در زندگی خواهید خورد.
وی با بیان اینکه روند بازی با اخراج سهرابیان تغییر می‌کرد، گفت: بین دو نیمه روی همین صحنه به داور اعتراض کردم و او نمی‌دانست پای محمد عمری کشیده شده است. اگر او را با هر وسیله دیگری می‌زدند، صحنه را نمی‌دیدند! باید این اتفاق می‌افتاد و به استقلال تبریک می‌گویم که با قرعه بسیار سختی که داشت، تا اینجا رسید. شرایط را هم در فینال دیدیم.
سرمربی تیم فوتبال ملوان با تبریک به همتای خود در تیم استقلال اضافه کرد: به مجتبی جباری تبریک می‌گویم. او یک مربی جوان است و من هم جوان هستم. امیدوارم جباری موفق باشد و می‌دانم حمایت‌هایی وجود دارد. برای کسانی که در فوتبال ایران تصمیم‌گیر هستند، بین ملوان و استقلال باید استقلال قهرمان شود.
زارع با اشاره به صحبت‌های مدافع استقلال درباره داور فینال جام حذفی گفت: وقتی روزبه چشمی بعد از دیدار استقلال – پرسپولیس می‌گوید چرا بنیادی‌فرد را داور نمی‌گذارند، من هم شک می‌کنم که چرا آن بازیکن می‌خواهد که این داور، داور بازی‌اش باشد. شاید بازیکن صرفاً حس خوبی به داور داشته است، اما وقتی همه کارشناسان می‌گویند بازیکن حریف باید اخراج می‌شد، چرا نباید شک کنم؟
وی در پاسخ به این پرسش که آیا از محرومیت نمی‌ترسد، به تندی گفت: من حقم را خواستم؛ چه محرومیتی؟ بازیکن استقلال خطا کرده و حق من خورده شده است، من باید محروم شوم؟! باید این داور را تا آخر عمر محروم کنند. بابت یک اشتباه به بازیکن و مربی کارت می‌دهند. ما هم فشار را تحمل کنیم، هم فحش بخوریم و هم تیم‌مان ضربه بخورد؛ بعد هم محروم شویم؟!
سرمربی تیم فوتبال ملوان با اشاره مجدد به اعتراض خودش در صحنه گل استقلال توضیح داد: اگر بازیکن ما ضربه مغزی می‌شد، داور به بازی ادامه می‌داد؟ باید مسابقه را قطع کنند. برای من باورنکردنی است که چگونه آن صحنه را نه داور وسط دیده، نه دو کمک داور مسابقه و نه داوران در اتاق VAR.
زارع در پایان با اشاره به عذرخواهی رئیس فدراسیون فوتبال از استقلال در پایان بیست‌وسومین دوره لیگ برتر فوتبال گفت: فکر می‌کنم تاج به خاطر آفساید از استقلال عذرخواهی کرد. حالا هم از ما عذرخواهی کنید که بازیکن استقلال می‌توانست اخراج شود و روند بازی عوض شود. خیلی جلوی خودم را می‌گیرم؛ اجازه بدهید بروم!
