فیفا و یوفا مقصر نیستند/ ضربه سه هزار نیوتونی: راز وحشتناک‌ترین مصدومیت سال

به گزارش “ورزش سه”، مصدومیت دنی کارواخال در جریان دیدار رئال مادرید برابر ویارئال که با پیروزی ۰-۲ این تیم به پایان رسید توجه بسیاری را به خود جلب کرده و باعث شده است که بار دیگر انتقادها از فیفا و یوفا به دلیل برگزاری مسابقات متعدد و به صورت فشرده جدی شود و توجهات به وضعیت سلامتی بازیکنان افزایش پیدا کند.

اما به نظر می‌رسد که مصدومیت دنی کارواخال در واقع توضیحی علمی دارد که باعث می‌شود بحث مطرح شده درباره خستگی یا افزایش چشم‌گیر تعداد مسابقات برگزار شده که دلیل اصلی بسیاری از مصدومیت‌های بازیکنان است درباره این مورد رد شود.

بازی در دقیقه ۹۴ دنبال می‌شد و همه منتظر به صدا درآمدن سوت پایان بازی از سوی داور بودند که کارواخال سعی کرد توپی را دور کند و یرمی پینو هم‌زمان تلاش کرد که او را پرس کند تا قطع توپی انجام داده باشد. در یک ثانیه و روی یک صحنه همه چیز دست به دست هم داد تا رباط صلیبی زانوی راست این بازیکن پاره شود.

دلیل اول در واقع عضله سرینی یرمی پینو بود. این بازیکن با نهایت سرعت پیش رفت و پایش را بالا برد و همین باعث شد که استخوان ران کارواخال با عضله سرینی او برخورد کند. این اولین نکته کلیدی در مصدومیت این بازیکن بود. وقتی که استخوان ران برخورد کرد و کارواخال در میانه تلاش برای شوت کردن توپ بود، کشش بیش از حد استخوان درشت نی در حدود پنج تا ۱۰ درجه رخ داد که باعث شد رباط صلیبی پای او عملا از جا دربیاید.

بین استخوان ران برخورد کرده با عضله سرینی حریف و کشیدگی استخوان درشت نی، نیروهایی در جهت مخالف به وجود آمدند که اندازه‌گیری آنها نشان می‌دهد که ممکن است حتی بین ۲۲۰۰ تا ۳۰۰۰ نیوتن باشند. به عبارت دیگر، کارواخال وزنی در حدود ۲۲۰ تا ۳۰۰ کیلوگرم را روی پایش احساس کرد که تحمل چنین وزنی برای رباط غیرممکن است و به همین دلیل این مصدومیت رخ داد.

از تمام مصدومیت‌های رخ داده برای این بازیکن، پارگی رباط صلیبی بدترین آنها است. این رباط در واقع به زانو در انجام سه اقدام کلیدی و مهم کمک می‌کند: تثبیت‌کننده اصلی ارتباط استخوان درشت نی با استخوان ران در هر دو عمل باز و بسته کردن پا است، کشیدگی بیش از حد و عقب رفتن زانو را کنترل می‌کند و در عین حال مانع از چرخش داخلی و بیرون زدگی زانو می‌شود.

مکانیزم اصلی در زمان پاره شدن رباط صلیبی این است که مسیر زانو تغییر می‌کند و فرد معمولا روی یک پا به زمین می‌افتد. معمولا زمانی که حواس بازیکن به جا یا چیز دیگری است، چرخش شدیدی رخ می‌دهد که باعث می‌شود بیشترین فشار به رباط صلیبی وارد شود.

با این حال، منابعی قابل اطمینان به مارکا گفتند:« مصدومیتی مانند مصدومیت دنی کارواخال به ندرت در زمانی که پا به زمین برخورد ندارد رخ می‌دهد و به واسطه ارتباط رباط صلیبی با استخوان درشت نی بدون چرخش درست است. به همین دلیل است که این مصدومیت بسیار شدید و غیرعادی است و نمی‌توان آن را صرفا به برگزاری متعدد و پرفشار مسابقات مربوط دانست.»

کارواخال پس از غلبه بر شوک اولیه ناشی از این اتفاق، حالا به فکر طی کردن روند درمان و بازگشت به اوج آمادگی است. هیچ زمان مشخصی تعیین نشده اما کسی هم نگران این موضوع نیست. با وجود جدی بودن این مصدومیت و پارگی رباط خارجی و همچنین پارگی تاندون پشت زانو در پای راست نباید مدت زمان دوری او از میادین را صرفا مربوط به زمان درمان رباط صلیبی دانست. در واقع، منابع نزدیک به رئال به مارکا گفته‌اند که آسیب وارد شده به بعضی از مینیسک‌ها شاید از این هم بدتر باشد.

کارواخال این هفته تحت عمل جراحی قرار خواهد گرفت تا اطمینان حاصل کند که بار دیگر بدون مشکل به زمین بازخواهد گشت تا پیراهن رئال مادرید را به تن کند و به بهترین فرمش بازگردد. تمدید قرارداد او تا سال ۲۰۲۶ در اقدامی سریع و تحسین برانگیز از سوی رئال مادرید باعث شده است که او آسودگی خاطر کاملی داشته باشد و در پیچیده و سخت‌ترین لحظات دوران فوتبالش احساس قدرت کند.