تمام، اما و اگر‌های دیدار ایران و ژاپن
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانشجو، ژاپن اگرچه در دودهه اخیر با صرف هزینه و برنامه‌ریزی جزو غول‌های آسیایی نام گرفته است، اما پُر بیراه نیست بگوییم به همان اندازه که ما روی نام آن‌ها حساب باز کرده‌ایم آن‌ها از نام ایران و پتانسیل فنی و بضاعت انسانی و فوتبال ما بیشتر ترس دارند. فوتبالی که اگرچه کم کم ظهور و بروز پدیده‌ها مانند قدیم‌تر‌ها کمرنگ‌تر شده، اما هنو هم جزو با مستعدترین کشور‌های فوتبالی قاره کهن است.
فینال زودرس
ایران و ژاپن فینال زودرس این مسابقات است. نگاه تمام تیم‌های این مرحله قطعا به این بازی است چراکه حذف هرکدام از این دو تیم در این مرحله شدیدا به نفع تیم‌هایی است که به جمع چهار تیم خواهند پیوست.
فلسفه فوتبال
در فوتبال ما مقابله با تیم‌های هم طراز یا بالاتر در یک فلسفه تا به امروز خلاصه می‌شود و آن هم واکنش‌گرا بازی کردن است. البته نگاه مربیان در این رابطه فرق دارد، اما در نهایت می‌توان توان فوتبال ما را از بُعد فنی و ذهنی در این سبک نگاه خلاصه کرد.
پس احتمالا ژاپنی‌ها تیم سازنده میدان خواهند بود و ما مترصد شکار لحظات ناب بازی.
ریکاوری
در یکی دو روز اخیر بحث ریکاوری تیم ما در محافل فوتبالی شدیداً مطرح است خصوصاً زمان صدوبیست دقیقه‌ای بازی ما با سوریه، اما به این نکته هم باید اشاره باید کرد که فوتبال رو دنیا در یک تورنمنت فشرده شرایط تقریبا همین است و اتفاقا تیم ما از ژاپن یک روز بیشتر استراحت کرده بود تا به بازی با سوریه برسد. برای ریکاوری کردن بدن‌ها صرفا زمان بشتر نیاز نیست و علم تغذیه و بدنسازی بیشتر و بهتر را می‌طلبد.
نبودن طارمی
نبودن طارمی اگرچه به خودی‌خود یک خُسران برای این تیم است، اما یادآور این موضوع هم می‌تواند باشد که تیم‌های ما در کمبود‌ها چاشنی فعل خواستن را بیشتر می‌کنند، پس یک انتخاب جایگزین خوب و تهییح روانی می‌تواند ابن خلا را مدیریت کند.
استراتژی
یکی از مشکلات تیم‌های ما انتخاب استراتژی مناسب در جریان بازی بعد از به ثمر رساندن گل اول است خصوصا در مقابل تیم‌های درجه دو آسیا که انتخاب فشار آوردن برای زدن گل بیشتر یا حفظ تک گل زده شده جزو این چالش است.
در مقابل ژاپن و تیم‌های با کیفیت قطعا این مسئله چندان مشکل سا نخواهد بود.
فاز دفاعی
فاز دفاعی هر دوتیم دچار معضل است. تعداد گل‌های خورده ژاپن نشانه‌ای از نداشتن یک بالانس در این تیم است همین مسئله برای تیم ما هم وجود دارد با یک تفاوت آن هم کلین‌شیت‌های بیشتر در این دوره از بازی‌ها برای ایران و سنگربانی مطمئن‌تر از گلر ژاپن که قوت قلبی به تیم می‌دهد.
کنفرانس خبری
امیرقلعه‌نوعی اینبار انصافا خوب بیان کرد یک جورایی خودزنی نکرد و با یک فلش‌بک به طحال پاره علی‌دایی تا مصدومیت جزئی احسان‌حاج‌صفی در این بازی‌ها سعی بر بالا آوردن سطح روانی شاگردانش برای بازی فردا داشت.
ولی نباید فراموش کرد که امیرقلعه‌نوعی کمی پا به سِن گذاشته است و از روز‌های آرمانی کوچ خود بدور است.
ترکیب
نبودن طارمی و شکل بازی حریف روبرو می‌تواند ترکیب بازی را برای فردا مشخص کند. بیش از حد محتاط بودن پَرت شدن از طرف دیگر بام را دَر بَر خواهد داشت و احیاناً بی‌محابا حمله کردن هم همان گَپ‌های همیشگی در خط دفاعی تیم‌ملی.
استفاده از دو هافبک دفاعی یا بازی دادن به جهانبخش در حضور قلی‌زاده و ترابی و همچنین زمان و دقیقه استفاده از مهدی‌قائدی که این آخری اگر درست برنامه‌ریزی شود درنبود طارمی کارگشا خواهد بود از نکات مهم ترکیب اولیه ایران در بازی با ژاپن خواهد بود.
ضربات ایستگاهی
یکی از مهمترین فصل‌های این بازی در این ضربات خلاصه خواهد شد. قدرت سرزنی تیم‌ما با اضافه شدن کنعانی‌زادگان در بازی فردا قطعا هم در دفاع و هم حمله بیشتر خواهد شد. ژاپن گل‌های مهمی را در این تورنمنت با ضربه سر زده است. ضربات ایستگاهی در بازی‌های حذفی شدیدا به کار تیم‌ها می‌آید.
تیم‌ملی در مرحله یک هشتم نهایی در حالی به مصاف ژاپن می‌رود که در چند دوره قبل از بُعد آماری شرایط ژاپنی‌ها بهتر از تیم ما بوده است. برد در این بازی می‌توان حکم به فینالیست شدن را داشته باشد.
انتهای پیام/
این خبر را در تهران ورزشی دنبال کنید
منبع دانشجو